تعیین میزان برخی از ترکیبات هیدروکربن‌های آروماتیکی چند حلقه‌ای موجود در آب آشامیدنی اهواز به روش HPLC

سابقه و هدف: هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) از جمله آلاینده‌های منابع آبی هستند که بر پایش ‌آن‌ها در محیط‌های آبی تاکید می‌شود. با این نگرش، در این مطالعه غلظت دو ترکیب شاخص از PAHs، بنزو α پیرن و دی بنزو (a, h) آنتراسن در آب کارون و تاثیر فرآیند تصفیه بر سطوح ‌آن‌ها بررسی شد. مواد و روش‌ها: بدین منظور 20 نمونه‌ی آب مرکب، هر یک مشتمل بر مخلوط 5 نمونه از هریک از آب‌های رودخانه کارون در ورودی به تصفیه خانه شماره 2 اهواز و آب‌های خروجی از آن تصفیه خانه جمع‌آوری و با HCl غلیظ به 2≥pH رسانده ‌‌شد. استخراج PAHs از نمونه‌ها با تکنیک SPE بر فاز جامد (C18) توسط استونیتریل انجام ‌شد. با تزریق lµ20 از استونیتریل‌ها به دستگاه HPLC مجهز به ستون C18 (mm250×6/4 و µm5) و دتکتور فلورئوسانس (در طول موج‌های 290 و 430 نانومتر به ترتیب جهت برانگیختگی و نشر) و با عبور فاز متحرک (80 استونیتریل و 20 آب دیونیزه) با سرعت ml/min2/1 در ºC40، PAHs استخراج شده جداسازی، شناسایی و تعیین مقدار ‌شدند. نتایج: میانگین غلظت بنزو (α) پیرن و دی بنزو (a,h) آنتراسن در آب کارون ورودی به تصفیه خانه و خروجی از آن به ترتیب (38/6 و 06/25) و (43/0 و 11/8) ppb بود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج بدست آمده میانگین غلظت بنزو (α) پیرن و دی بنزو (a,h) آنتراسن در آب‌های بررسی شده، از حد مجاز WHO کمتر بود. نتایج دلالت بر کاهش غلظت ‌آن‌ها طی فرآیند تصفیه داشت. واژگان کلیدی: بنزو α پیرن، دی بنزو (a,h) آنتراسن، PAHs ، آب تصفیه، HPLC